Fərzalı  Ziyanur        

Tənhalıq hər zaman qəlbimə sirdaş,

Mən tənha olanda özüm oluram.

Duyğular qoynuna alanda məni,

Şerimdə qafiyəm, sözüm oluram.

               *      *      *

Xəyalən gəzirəm söz çəmənlərin,

Sözlərdən özümə çələng hörürəm.

Saf-çürük edəndə etdiklərimi,

Pisi bir, yaxşını iki görürəm.

                  *      *      *

Mən tənha olanda dost axtarmıram,

Özümə ən yaxın özüm oluram.

Bölürəm sevinci, dərdi özümlə,

Hərdən boşalıram, hərdən doluram.

                *      *      *

Baxıram keçdiyim ömür yoluma,

Görürəm arxada qalıbdı gənclik.

Tənhalıq kimsəyə işgəncə, əzab,

Tənhalıq mənimçün sakitlik dinclik.

                   *      *      *

Tənhalıq hər zaman qəlbimə sirdaş,

Mən tənha olanda özüm oluram.

Duyğular qoynuna alanda məni,

Şerimdə qafiyəm, sözüm oluram.