Uşaqlıqdan
sevirdim də səni!
İlk məhəbbət
müvəqqətidi deyənlərə nifrət edə - edə!
Böyüyürdüm,
məhəbbətim də böyüyürdü ged – gedə.
Sən elə
sən idin, ən uca zirvə.
Sonra
getdin haralarasa
Amma,
itirmədiyimi düşünürdüm səni
Tapmırdım
da!
Axtarırdın?
– sualını vermə.
Hə,
axtarmışam bir neçə dəfə yəni "Google”-da
Seçki vərəqəsində
müstəqil adam olduğun üzə çıxırdı axtarış sonrası.
Mütəmadi
axtarırdım səni "Google”-da.
Qürurumun
sərhədləri çərçivəsindən çıxa bilməzdim axı!
Aha deyəsən
tapmışam sonunda
günəbaxan
tumu saytında
Tum
almısan, telefon udmusan!!!
Axı sənin
uşaqlıqdan bəxtin var idi.
Ən böyük
arzun şəhərdə yaşamaq idi.
Bu arzun
səni meqopolisə qismət etdi.
Valideynlərinlə
ora getdin
Mən kənddə
qaldım yetim.
Hə,
telefon udmusan, şəklini gördüm 2 il sonra.
Vallah,
dəyişməmisən, elə o sənsən.
Bir az
gözlərinə baxdım, oqədər çox sevinmisən ki, gözlərini oğurlayıb sevinc.
Telefonu
ikiəlli tutub baxırdın bic - bic, elə həmişəki kimi gülürdün.
Tez
telefon tutan əllərinə baxdım bir az rahatlandım.
Üzük yoxdur
barmaqlarında...
***
Çox görmüşəm ürək sıxan mənzərələr.
Sərxoş
qadın... fahişənin uşaqlıq şəkli...
gecikmiş məqalələr...
qurumuş
göl daha nələr – nələr...
Amma, bu
gün gördüyüm mənzərə xəyalımdan onları uzaqlaşdırdı.
Onu
hündürdən görürdüm, bu zaman üzünə düşən saçını üfürərək kənarlaşdırdı
Payızın
xəzəl etdiyi yarpaqları xışıldada – xışıldada gəlirdi
İlk məhəbbətimi
üç il sonra gördüm, amma hamilə idi...
Sərdar
Tağıyev 11. 2011
|